Ο Απόλλωνας αυτή την στιγμή είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα του πρωταθλήματος, και η αλήθεια είναι ότι άργησε.
Κάποιος θα περίμενε ότι οι περσινοί πρωταθλητές με τις προσθήκες του καλοκαιριού θα μπορούσαν να διεκδικήσουν ένα δεύτερο συνεχόμενο τίτλο, όμως στο γήπεδο, και όχι μόνο εκεί, ήταν όλα διαφορετικά.
Για να βρεθούν οι «κυανόλευκοι» σε τροχιά ευρώπης έπρεπε πρώτα να αλλάξουν τέσσερις προπονητές μέσα στην σεζόν, να παλέψουν μέχρι την τελευταία στιγμή για την εξάδα και στο τέλος να είναι στο γκρουπ των «μεγάλων».
Και εδώ είναι που «γύρισε» ο διακόπτης στο Κολόσσι και ο Απόλλωνας έγινε άλλη ομάδα. Πρώτα στην έλευση του Μπογτάν Αντόνε και έπειτα στην αποφυγή του κάζου να παίξει στο Β’ γκρούπ.
Από εκείνο το σημείο και μετά, ο Απόλλωνας δεν είχε τίποτα να χάσει, παρά μόνο να κερδίσει, μέσα σε όλα τα άλλα και την αξιοπρέπεια του.
Κάτω από τις οδηγίες του Ρουμάνου τεχνικού η ομάδα απελευθερώθηκε, «ζωγραφίζοντας» στο γήπεδο και μπήκε σφήνα στην διεκδίκηση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου, που ίσως σώσει την σεζόν.
