Από ισοπαλία, σε ισοπαλία πηγαίνει ο Απόλλωνας, με την ομάδα της Λεμεσού να κινείται σε ρυθμούς… χελώνας, αναφορικά με την βαθμολογική συγκομιδή. Βέβαια, υπάρχουν αποτελέσματα που διαφέρουν και οι ισοπαλίες δεν είναι όλες οι ίδιες.
Η αποψινή ισοπαλία στο ΓΣΠ επί του ΑΠΟΕΛ, διαφέρει κατά πολύ από τις προηγούμενες στην Πάφο και κόντρα στην Ανόρθωση. Σήμερα ο Απόλλωνας πήγε στην Λευκωσία για να εξυπηρετήσει ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο.
Να κρατήσει το ΑΠΟΕΛ μακριά από την περιοχή του, κρατώντας την μπάλα και βάζοντας… στοχευμένα πίεση στον αντίπαλο, να δημιουργήσει προϋποθέσεις για κάποιο γκολ. Αυτό το πλάνο βγήκε σε μεγάλο βαθμό, καθώς ο Απόλλωνας δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα, ενώ είχε και την μεγάλη φάση του Αλμπάνη για να πάρει και το ματς.
Κάποιος μπορεί να πει ότι έχασε την ευκαιρία για να κερδίσει το ΑΠΟΕΛ και να κάνει βήμα προς τον τίτλο. Αυτό είναι σωστό, όμως ήταν μια ισοπαλία που έχει αρκετά κέρδη για τον Απόλλωνα.
Πρωτίστως, επανήρθε στις καλές παρουσίες, ενώ στα θετικά καταγράφονται οι παρουσίες κάποιων ποδοσφαιριστών. Του Ντανίλο, του Πίττα, του Μαυρία (μετά το 20λεπτό), αλλά και του Αυλωνίτη. Αναφέρουμε μόνο αυτούς τους τέσσερις, διότι είναι κέρδη, που δεν είχε το τελευταίο καιρό ο Τσόρνιγκερ.
Βαθμολογικά, το κέρδος αυτής της ισοπαλίας είναι ότι κρατά την απόσταση από ένα βασικό αντίπαλο, βγάζοντας μία δύσκολη έδρα. Ταυτόχρονα, έκανε ακόμη ένα βήμα προς τον τίτλο, καθώς μπορεί να μην κερδίζει, αλλά ούτε και οι αντίπαλοι του δεν καταφέρνουν να μειώσουν την απόσταση. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Από την άλλη όμως, θα πρέπει να βρει τον τρόπο να κερδίζει, γιατί με μόνο ισοπαλίες θα δυσκολευτεί να πάρει πρωτάθλημα, διότι απομένουν 7 παιχνίδια και 21 διαθέσιμοι βαθμοί.
Το σημαντικό είναι ότι έρχεται η διακοπή και τώρα που η ομάδα αρχίζει να γεμίζει, ο Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ θα έχει την ευκαιρία να δουλέψει περισσότερο με τους παίκτες του και ο Απόλλωνας να επιστρέψει πιο δυνατός για την τελική ευθεία.
Ονησίφορος Σταύρου
