Η Ολλανδέζα Ανέμιεκ φαν Βλούτεν σήκωσε τα χέρια ψηλά. Δίχως να γνωρίζει ότι δεν ήταν η πρώτη που περνούσε την νοητή γραμμή του τερματισμού. Η αντίπαλός της, Άννα Κίσενχόφερ είχε αρπάξει το χρυσό μετάλλιο 1.15 νωρίτερα!
Η πρώτη αίσθηση. Θρίαμβος. Ανταμοιβή. Δόξα. Η Ανέμιεκ φαν Βλούτεν ήταν το μεγάλο φαβορί για το χρυσό μετάλλιο στην ποδηλασία δρόμου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Όταν έφτασε στην τελική ευθεία πριν το τερματισμό, ήταν φανερά αποκαμωμένη. Λογικό. Η υπερπροσπάθεια για να καλύψει την απόσταση των 137 χιλιομέτρων βλέπετε.
Μόλις πέρασε τη γραμμή του τερματισμού είχε δύναμη μόνο να σηκώσει τα χέρια της. Σαν να ζητούσε τρόπον τινά την αποθέωση για το κατόρθωμά της.
Μόνο που ήταν αρκετό για την ασημένια απόχρωση του μεταλλίου. Η Ολλανδέζα δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι ένα λεπτό και 15 δευτερόλεπτα νωρίτερα, μία συναθλήτριά της, η Αυστριακή Άννα Κισενχόφερ (μαθηματικός στο επάγγελμα) είχε αρπάξει το χρυσό μετάλλιο!
Μόλις η φαν Βλούτεν ενημερώθηκε για την εξέλιξη πάγωσε. Και έβαλε τα κλάματα. «Ναι, νόμιζα ότι είχα κερδίζει. Έκανα λάθος», είπε η βουρκωμένη Ολλανδέζα, συμπληρώνοντας: «Αισθάνθηκα βλάκας όταν το έμαθα. Δεν γνώριζα τι είχε συμβεί, το ίδιο και οι υπόλοιποι».
Η τελευταία ατάκα της αθλήτριας ήρθε να επιβεβαιωθεί και από άλλες αθλήτριες: Δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι η Κίσενχόφερ ήταν τόσο μπροστά, κάνοντας μία μοναδική πορεία για σχεδόν 41 χιλιόμετρα!
