Ήταν σκληρός ο τρόπος με τον οποίο η ΑΕΚ έφυγε με άδεια χέρια από το γήπεδο στην πρεμιέρα των ομίλων του Europa League, κόντρα στη γαλλική Ρεν στην ΑΕΚ Αρένα.
Σε ένα ματς που το λιγότερο που δικαιούταν η ομάδα της Λάρνακας ήταν το βαθμολογικό κέρδος, γνώρισε με τον χειρότερο τρόπο τη σκληρή πραγματικότητα που μπορεί να δώσει το ποδόσφαιρο, με το γκολ που δέχτηκε σχεδόν σε… νεκρό χρόνο.
Γίνεται αντιληπτό, πως με τα δεδομένα που δημιουργούνται μετά τα αποτελέσματα της πρώτης αγωνιστικής στον όμιλο, η προσπάθεια της ΑΕΚ για διάκριση δυσκολεύει πολύ και χρειάζεται πολύ μεγάλη υπέρβαση για δημιουργήσει ξανά καλύτερη προοπτική.
Το θέμα για την ΑΕΚ δεν είναι απλά να κάνει μια περιστασιακή επιτυχία στην Ευρώπη, καθώς ήδη και μόνο η παρουσία της στον όμιλο, κάνει επιτυχημένη τη χρονιά όσον αφορά τη συμμετοχή της στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ.
Είναι μια ομάδα που και να μην είσαι οπαδός της, σε κάνει να τη θαυμάζεις και να χαίρεσαι με τις επιτυχίες της. Με το μοντέλο που λειτουργεί και τα τεράστια βήματα προόδου που έχει κάνει σε όλα τα επίπεδα, αποτελεί ένα σύλλογο που πάντα βλέπει πολύ πιο μακριά. Ένα κλαμπ που μεγάλωσε, μέσα σε σωστές και στέρεες βάσεις και μέσα από καθαρή ποδοσφαιρική λογική και νοοτροπία.
Απλά και μόνο ο τρόπος που αντέδρασαν όλοι μετά τη χθεσινή σκληρή ήττα από τη Ρεν, είναι αποτέλεσμα πολύ μεγάλης δουλειάς που έγινε για χρόνια στην ομάδα και αυτό κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.
Το να χάνεις από τη Ρεν και η αντίδραση να είναι, μέσα από τις δηλώσεις του προπονητή και μέσα από όσα έλεγαν όλοι μετά το τέλος του αγώνα, ότι άξιζε να κερδίσει και όχι απλά να είναι ευχαριστημένοι από τη συγκλονιστική προσπάθεια, είναι κάτι που δείχνει πόσο μεγάλωσε αυτός ο σύλλογος.
Μπορεί να υπάρχουν πράγματα χιλιοειπωμένα, αλλά καλό είναι να αναφέρονται συχνά, καθώς μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση για πολλές άλλες ομάδες που έχουν φιλοδοξία είτε να μεγαλώσουν, είτε να μπουν σε πιο σωστές βάσεις.
Με την παρουσία του Άντρου Καραπατάκη στην προεδρία, όλα μπήκαν σε μια σειρά, ακόμα και αν έγιναν και λάθη, ακόμα και αν ήρθαν μέσα σε αυτά τα χρόνια και αποτυχίες. Το σημαντικό είναι πως είναι ένας σύλλογος που ο καθένας ξέρει το ρόλο του και περιορίζεται σε αυτόν, χωρίς να μπαίνει κανένας στα πόδια του άλλου.
Επίσης είναι μεγάλη υπόθεση ότι δεν υπάρχει, ούτε υπήρχε ποτέ εσωστρέφεια, κάτι που συμβαίνει σε πολλές άλλες ομάδες, ακόμα και αν στη διοικητική πυραμίδα, ή στους ισχυρούς εξωδιοικητικούς παράγοντες, υπάρχουν πολύ σημαντικές προσωπικότητες.
Το γήπεδο, η ΑΕΚ Αρένα και η εξέλιξη του, με τη δυνατότητα πλέον να φιλοξενεί αγώνες ομίλων, είναι ακόμα μια μεγάλη απόδειξη του πόσο μεγάλωσε η ΑΕΚ και το ότι οι άνθρωποι της έχουν σωστά και μακροχρόνιο πλάνο και όχι απλά και μόνο για να κάνουν ένα πυροτέχνημα.
Ναι αυτή η ΑΕΚ, με το συγκεκριμένο μοντέλο που λειτουργεί, με τους ανθρώπους που αποτελούν τη διοίκηση και με τον τρόπο που είναι οργανωμένο το ποδοσφαιρικό τμήμα, μπορεί να έχει βάσιμες ελπίδες για πολύ μεγαλύτερες επιτυχίες και μπορεί να θέσει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά. Και για πολλούς άλλους, δεν είναι ντροπή, να αντιγράψουν αυτό το μοντέλο, αυτή την πετυχημένη συνταγή.
Κώστας Παναγιώτου
