Η δήλωση-αποκάλυψη του εκπροσώπου Τύπου της αστυνομίας Χρίστου Ανδρέου για όσα έγιναν στο ΑΠΟΕΛ-Ομόνοια στο FUTSAL, δείχνει τον ερασιτεχνισμό που δουλεύουν τα πράγματα στην Κύπρο.
Ο κ. Ανδρέου ανάμεσα σε άλλα είπε τα εξής:
«Δεν υπάρχει δυστυχώς κλειστό κύκλωμα στο «Ελευθερία». Θα πάρουμε υλικό από την υπηρεσιακή κάμερα που είχαμε και από τη μετάδοση της συνδρομητικής».
Κι όταν ρωτήθηκε πως είναι δυνατόν να διεξαχθεί αγώνας χωρίς κλειστό κύκλωμα απάντησε:
«Όταν πρόκειται γήπεδο με χωρητικότητα κάτω από 2000 θεατών (μέχρι 1999 εισιτήρια δίνονται για το Ελευθέρια) δεν είναι υποχρεωτικό ο χώρος να καλύπτεται από κλειστό κύκλωμα. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο μας απασχόλησε έντονα σήμερα το πρωί, πρέπει και σε αυτά τα γήπεδα να καλύπτονται με κλειστό κύκλωμα, θα γίνει εισήγηση».
Είναι πραγματικά για να κλαις και να γελάς μαζί. Με ποια λογική να υπάρχει η κάρτα φιλάθλου αν δεν λειτουργεί το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης; Πως είναι δυνατόν να υπάρχει στη νομοθεσία ένα τέτοιο κενό;.
Ποιο αντίκρισμα έχει η κάρτα φιλάθλου όταν δεν μπορεί να γίνει ταυτοποίηση μέσα από το κλειστό κύκλωμα;
Δυστυχώς εξακολουθούμε να είμαστε στο έλεος των αλητών και των τραμπούκων λόγω της ερασιτεχνικής και ανεύθυνης στάσης μιας πολιτείας που πολλές φορές σου δίνει την εντύπωση ότι λειτουργεί στο περίπου.
Κι επειδή κάποιοι θα βιαστούν να βγάλουν άχρηστη την κάρτα φιλάθλου και να το παίζουν και μάγκες, το πρόβλημα δεν είναι η κάρτα. Η λογική της κάρτας είναι για αν βάλει τέλος στην ανωνυμία και να μην κάνει ο καθένας ότι γουστάρει στο γήπεδο, γνωρίζοντας ότι αν παρεκτραπεί, θα τον τσακώσουν και θα έχει συνέπειες.
Το πρόβλημα είναι οι ανεπαρκείς άνθρωποι σε καίρια πόστα και η κουλτούρα που είναι βαθιά ριζωμένη στην κυπριακή κοινωνία. Στη χώρα που επικρατεί η ανευθυνότητα, η ατιμωρησία και το κρύψε να περάσουμε περιμένεις τα πάντα.
Χαράλαμπος Παρπεττάς