Δεν είναι ημέρα χαράς, αλλά ανακούφισης για την Εθνική Κύπρου. Έτσι θα πρέπει να προσεγγιστεί η παραμονή στη Γ’ κατηγορία του Nations League για να έχουμε ελπίδες για κάτι καλύτερο στο μέλλον.
Σήμερα θα συμπληρώναμε ένα ακριβώς χρόνο χωρίς νίκη και θα… εξαργυρώναμε την κάκιστη αυτή πορεία με τη ντροπιαστική συμμετοχή στη Δ’ κατηγορία, αν δεν κερδίζαμε την Εσθονία με 2-0.
Τα τέρματα των Μαρίνου Τζιωνή και Πιέρου Σωτηρίου, έβαλαν τέλος στα οκτώ ανεπιτυχή αποτελέσματα, απέτρεψαν τον υποβιβασμό και έκοψαν την τελευταία στιγμή τη θηλιά που ετοιμαζόταν να πνίξει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε η τέταρτη κατηγορία θα έστελνε τη χώρα μας στον πάτο, θα γινόμασταν ρεζίλι και γενικότερα θα αντιμετωπίζαμε πολλά προβλήματα.
Αλίμονο να πανηγυρίζουμε την παραμονή στη Γ’ κατηγορία και λίγη ώρα μετά να βλέπουμε τα Σκόπια να παίζουν μπαράζ για ένα εισιτήριο στο Μουντιάλ κόντρα στην Πορτογαλία του Ρονάλντο. Ή το άλλο. Όταν φεύγαμε με τη λευκή ισοπαλία από την Εσθονία, τα Σκόπια έκαναν τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να υποκλίνεται σ’ αυτά από την τεράστια πρόκριση επί της πρωταθλήτριας Ευρώπης Ιταλίας.
Επομένως, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πανηγυρίζουμε, αλλά επιτέλους να παραδειγματιστούμε από άλλες ομάδες που έκαναν πραγματικά άλματα πρόοδου.
Η Εθνική βρίσκεται σε παρατεταμένη στασιμότητα και το όνειρο συμμετοχής σε μια μεγάλη διοργάνωση μοιάζει απατηλό. Διαθέτουμε έμπειρους και ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και ως εκ τούτου θα πρέπει να κοιτάξουμε τα λάθη, να καταρτιστεί ένα διαφορετικό πλάνο, το καλύτερο δυνατό για την ανάπτυξη της ομάδας.
Μόνο έτσι θα έχουμε όνειρα, μόνο έτσι θα αγκαλιάσει ο κόσμος την «ομάδα που μας ενώνει».
