Δεν κάνουν όλοι για όλα. Η απόπειρα του Ρονάλντο να υποδυθεί τον ιδιοκτήτη της Βαγιαδολίδ, έχει βγάλει τον κόσμο της πόλης στους δρόμους.
Ήταν το γεγονός της ημέρας. Της εβδομάδας. Του μήνα. Της χρονιάς. Της δεκαετίας. Μπορεί και όλων των εποχών. Ο πρώτος πολίτης του Βαγιαδολίδ, Όσκαρ Πουέντε είχε στρώσει ένα τεράστιο κόκκινο χαλί έξω από το Δημαρχείο, πλήθος κόσμου είχε συσσωρευτεί έξω από αυτό για την μεγάλη, την ιστορική υποδοχή.
Το «φαινόμενο», ο ένας, ο μοναδικός Ρονάλντο Ναζάριο Λίμα είχε αποφασίσει να εκταμιεύσει περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ για να πάρει το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της τοπικής ομάδας από τον Κάρλος Σουάρεθ.
Εκείνο το καλοκαίρι είχε ψηθεί άσχημα να αγοράσει μία ομάδα, έψαξε ότι υπήρχε διαθέσιμο σε όλη την Ευρώπη. Η Μπρέντφορντ του έπεφτε κομματάκι ακριβή. Η Τσάρλτον ήθελε μία επένδυση άνω των 50 εκατομμυρίων λιρών για να αναστηθεί. Η Βαγιαδολίδ έμοιαζε «τεφαρίκι». Όχι, μόνο γιατί έπαιζε ήδη στην Primera Division, αλλά κυρίως ήταν πολύ κοντά στην Μαδρίτη, που είχε γίνει το δεύτερο σπίτι του.

Στις πρώτες του δηλώσεις μίλησε για ένα πενταετές πλάνο, που «όταν ολοκληρωθεί ελπίζω ότι θα έχουμε μία ομάδα που θα μάχεται για την έξοδο στο Champions League».
Πέντε χρόνια και κάτι ψιλά μετά από εκείνο το πρωινό της 3ης Σεπτεμβρίου του 2018, η Ρεάλ Βαγιαδολίδ, όχι μόνο δεν μάχεται για να κουνήσει σεντόνι, αλλά βρίσκεται στην 18η θέση της Segunda Division, έχοντας μόλις μία νίκη μετά από 5 αγωνιστικές, μετρώντας δύο υποβιβασμούς τα τρία τελευταία χρόνια και πολλές οικονομικές σκιές.
Λίγο μετά το τέλος της εντός έδρας αναμέτρησης με την Έλτσε (1-1), ο περιβάλλοντας χώρος του «Χοσέ Θορίγια» μετατράπηκε ένα τεράστιο λαϊκό δικαστήριο. Μικροί, μεγάλοι, γυναίκες, παιδιά, είχαν μόνο ένα σύνθημα στα χείλη τους: «Ronaldo vete ya». Ρονάλντο, φύγε! Αρκετά!

Μόνο που δεν βρισκόταν κανείς εκεί για να τους ακούσει. Από τον Δεκέμβριο του 2021, το φαινόμενο αγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο της Κρουζέιρο, της πρώτης του επαγγελματικής ομάδας στην Βραζιλία. Όλη του η διάθεση, η ενέργεια, η σκέψη είναι πια εκεί.
Θα είχε αδειάσει την γωνιά σε όλους, αν η Βαγιαδολίδ είχε καταφέρει να παραμείνει στην κατηγορία. Είχε στα σκαριά μία συμφωνία πώλησης του ισπανικού συλλόγου έναντι 80 εκατομμυρίων ευρώ, ωστόσο αυτή χάλασε μετά τον υποβιβασμό.
Το αποτέλεσμα ήταν μία άτακτη ρευστοποίηση. Το καλοκαίρι η Βαγιαδολίδ επιχείρησε να πουλήσει ακόμα και τις καρέκλες. Είχε μεταγραφικά έσοδα 38 εκατομμύρια ευρώ και έριξε στην αγορά για να ενισχυθεί μόλις 4,5. Ο εξαιρετικά δημοφιλής τεχνικός διευθυντής Φραν Σάντσεθ τα βρόντηξε και πίσω έμεινε μόνο ο Βραζιλιάνος τεχνικός Πάουλο Πετσολάνο (προσωπική επιλογή του Ρονάλντο) για να ειπσράττει την λαϊκή αγανάκτηση όλων.
Το συγκεντρωμένο πλήθος είχε στα χέρια του σημαίες και φανέλες με το παλιό, το ιστορικό έμβλημα του συλλόγου, το οποίο στο πλαίσιο της νέας εποχής, ο Ρονάλντο τόλμησε να πειράξει, με αφαιρετική λογική, κάτι που δεν άρεσε στο παραδοσιακό κοινό του συλλόγου, που είχαν βρει μία ακόμα αφορμή να τα βάλουν με τον ιδιοκτήτη.
Το πράγμα δεν ξεκίνησε από την αρχή καλά. Μόλις έφτασε το πακέτο μετοχών στο 81%, ο Ρονάλντο τροποποίησε το καταστατικό του συλλόγου και όρισε ένα παχυλό μισθό για τον Πρόεδρο του Δ.Σ., ο οποίος ήταν… ο ίδιος!
Επί σειρά ετών το «φαινόμενο» ουσιαστικά μισθοδοτούσε τον εαυτό του για τις υπηρεσίες του με ένα ποσό κοντά στο ένα εκατομμύριο ευρώ ετησίως, λεφτά που έβγαιναν από το ταμείο του συλλόγου!
Υπό το βάρος της λαϊκής οργής, το… φαινόμενο αυτό σταμάτησε μετά το τέλος της πανδημίας, όταν οι οικονομικοί δείκτες είχαν γίνει κατακόκκινοι, αφού ο Ρονάλντο ήταν πια μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.

Σε αυτά τα πέντε χρόνια, ο Ρονάλντο έκανε γνωστό το όνομα και τα χρώματα της Ρεάλ Βαγιαδολίδ σε κάθε μέρος του πλανήτη, μόνο η δύναμη που έχουν οι λογαριασμοί του στα social media είναι ανυπολόγιστη. Με εξαίρεση όμως την μεταγραφή του Χατέμ Μπεν Αρφά -ο οποίος μάλιστα έπαιξε ελάχιστα- δεν κατάφερε να πείσει κανένα μεγάλο όνομα να φορέσει την φανέλα του συλλόγου.
Σταδιακά, οι επισκέψεις του στο «Θορίγια» έγιναν όλο και πιο αραιές, πέρσι είχε ξεσηκώσει για άλλη μία φορά τα πλήθη, με την επιλογή του να παρακολουθήσει από κοντά ένα clasico και όχι την αναμέτρηση της ομάδας του που έδινε καθοριστικό ντέρμπι παραμονής με την Εσπανιόλ.
Με εξαίρεση κάποια βελτιωτικά έργα στο γερασμένο «Χοσέ Θορίγια», την ίδρυση γυναικείας ομάδας και την απουσία νέων χρεών, ο κόσμος της Βαγιαδολίδ δεν έχει να θυμάται και πολλά από την εποχή Ρονάλντο.
Το χάι-λάιτ της θητείας του, ήταν η δέσμευση του να τρέξει στο «Camino de Santiago», τον ιστορικό αγώνα δρόμου 450 χιλιομέτρων από το Βαγιαδολίδ ως την Κομποστέλα, σε περίπτωση που η Βαγιαδολίδ ανέβαινε κατηγορία το καλοκαίρι του 2022, όπερ και εγένετο: «Δεν μπορώ να τρέξω, η φυσική μου κατάσταση δεν το επιτρέπει, αλλά θα κάνω την διαδρομή με ποδήλατο», υποσχέθηκε ο μονίμως υπέρβαρος Βραζιλιάνος.

Δίπλα του είχε ένα ολόκληρο κονβόι από γιατρούς, μηχανικούς, εργοφυσιολόγους, φωτογράφους, κάμερες, επικοινωνιολόγους, στον τερματισμό τον περίμενε η Δήμαρχος της Κομποστέλα για να τον βραβεύσει και να εισπράξει κι αυτή τα 15 λεπτά δημοσιότητας που της αναλογούν.
Στο τέλος της ημέρας, αυτό ήταν και η Βαγιαδολίδ. Ένα παιχνιδάκι για να απασχολείται το «φαινόμενο». Ένα μέσο για να περνάει ευχάριστα και δημιουργικά την ώρα του. Σε κάτι τέτοια, το λαϊκό κριτήριο είναι αλάθητο. Κι ο λαός του Βαγιαδολίδ αποφάσισε: Ρονάλντο φύγε! Αρκετά!
