Ξεκινώντας η σεζόν στην ΑΕΚ είχαν σαν στόχο να εξασφαλίσει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, κάτι που θα ήταν ένα βήμα προς τα εμπρός, στη νέα αρχή που ξεκίνησε στην ομάδα, μετά την επιστροφή του Τσάβι Ρόκα.
Στην πορεία και βλέποντας ότι η ομάδα δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα από τους ανταγωνιστές της, οι στόχοι αναθεωρήθηκαν και η κατάκτηση κάποιου τίτλου δεν ήταν άπιαστο όνειρο.
Ωστόσο, κάπου στην πορεία η ομάδα «χάθηκε» και το καταστροφικό ξεκίνημα στις πρώτες μέρες του Γενάρη, όπου η ΑΕΚ έμεινε χωρίς νίκη για έξι παιχνίδια, στοίχισε αρκετά.
Στην συνέχεια προσπάθησε να αντιδράσει, αλλά φάνηκε ότι το τρένο του πρωταθλήματος είχε χαθεί και δύσκολα θα άλλαζε κάτι.
Στο κύπελλο, η κληρωτίδα ήταν «φιλική» με την ΑΕΚ, αφού έβγαλε βατούς αντιπάλους και ο δρόμος προς τον τελικό φαινόταν πιο εύκολος. Αλλά, στην πράξη φάνηκε αλλιώς, με αποτέλεσμα να έρθει ο οδυνηρός αποκλεισμός από τον Εθνικό.
Ένας αποκλεισμός, που ίσως να πλήγωσε περισσότερο την φετινή σεζόν, καθώς η ομάδα έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει το κύπελλο, σε ένα τελικό.
Το σημαντικό είναι ότι πείστηκε ο πρόεδρος Άντρος Καραπατάκης να μείνει στην θέση του και δεν είχε περισσότερους τριγμούς αυτός ο αποκλεισμός.
Στην τελική, η ΑΕΚ πετυχαίνει τον αρχικό της στόχο και εξασφαλίζει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά το ποτήρι μπορούμε να πούμε ότι είναι… μισογεμάτο, καθώς όλοι πίστεψαν ότι η ομάδα θα μπορούσε για ένα τίτλο.
Βέβαια, εάν στο τέλος έρθει το εισιτήριο του Τσάμπιονς Λιγκ, τότε τα πράγματα θα διαφοροποιηθούν, καθώς η προοπτική θα είναι μεγαλύτερη.
Εν κατακλείδι, είναι πολύ σημαντικό που η ΑΕΚ δείχνει να επιστρέφει, βάζοντας τις βάσεις για τα επόμενα χρόνια. Το ζητούμενο είναι να εντοπιστούν τα λάθη και να διορθωθούν το καλοκαίρι, όπου θα υπάρχει χρόνος και ηρεμία.
