ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΟΝΗΡΟΥ
Θα μπορούσε να πει πολλά ο Σωφρόνης για τι φταίει στον Απόλλωνα, αλλά η δήλωσή του περί πίεσης στους παίκτες είναι άστοχη κατά την προσωπική μου γνώμη.
Θα μπορούσε για παράδειγμα να αναφέρει γιατί εδώ και καιρό ο Απόλλωνας δεν αγωνίζεται με φουλ ομάδα, πού οφείλονται όλοι αυτοί οι τραυματισμοί… Μήπως είναι θέμα ιατρικού επιτελείου; Μήπως είναι θέμα εκγύμνασης; Mήπως είναι απλά θέμα ατυχίας; Ή μήπως είναι το γεγονός ότι πάρα πολλοί παίκτες αγωνίζονται στο… κόκκινο και έχουν μείνει από δυνάμεις;
Παίκτες όπως για παράδειγμα οι Ζοάο Πέδρο και Φώτης Παπουλής, με τον πρώτο να βρίσκεται στα 33 του και το δεύτερο στα 35.
Κακά τα ψέματα, το νικηφόρο σερί που “έτρεξε” ο Απόλλωνας το προηγούμενο διάστημα ήταν αξιοπρόσεκτο, αλλά από τη στιγμή που χάνονται οι ισορροπίες σε όλα τα επίπεδα, τότε είναι αδύνατο να μπορέσεις να συνεχίζεις με φουλ τα… γκάζια.
Κάποια στιγμή θα έρχονταν και οι βαθμολογικές απώλειες, αλλά το ανησυχητικό δεν είναι μόνο ότι χάθηκαν πάρα πολλοί βαθμοί τις προηγούμενες τέσσερις αγωνιστικές -κατ’ ακρίβειαν δεν κέρδισε ούτε κι έναν!-, αλλά είναι η εικόνα που βγάζει η ομάδα της Λεμεσού.
Παρότι ήρθε η πρόκριση επί του ΑΠΟΕΛ στο θεσμό του κυπέλλου, το… καμπανάκι ήχησε από το παιχνίδι με τον Εθνικό στο Τσίρειο για το θεσμό του πρωταθλήματος, έστω κι αν στο τέλος οι “κυανόλευκοι” πήραν το τρίποντο.
Να δεχθούμε ότι χάθηκε η αυτοπεποίθηση και πως η ομάδα είναι “σκασμένη”.
Nα δεχθούμε ότι μ’ εξαίρεση τον Μπένσοπ που τουλάχιστον έχει σκοράρει κάποια τέρματα και δείχνει ότι έχει τον τρόπο να βοηθήσει στο γκολ, οι άλλες τρεις μεταγραφές ακόμα δεν έχουν δείξει κάτι το ιδιαίτερο.
Nα δεχθούμε ότι με τον ίδιο στον πάγκο και πάνω-κάτω με τους ίδιους παίκτες ο Απόλλωνας έκανε ένα αυτό τη σπουδαία αντεπίθεση, πλησιάζοντας τους προπορευόμενους.
Να δεχθούμε ότι ήθελε να σταθεί ασπίδα προστασίας για τους παίκτες του, που έχουν εξαντληθεί παίζοντας ασταμάτητα από το καλοκαίρι.
Αλλά, όταν μιλάμε για πίεση δεν μπορεί κάποιος να το αποδεχθεί. Αν θες να λέγεσαι μεγάλη ομάδα πρέπει να ζεις καθημερινά και να βιώνεις την πίεση. Αν θες τίτλους και επιτυχίες, μόνο ξέροντας ότι θα πιεστείς στα όριά σου θα μπορέσεις να το καταφέρεις.
Γι’ αυτό καλύτερα ας “διορθωθούν” όλες οι άλλες ανορθογραφίες που υπάρχουν και την πίεση ας την αφήσουμε στην άκρη…
Διαφορετικά, δεν θα υπάρξει προοπτική και βελτίωση στη συνέχεια, μπαίνοντας στην τελική ευθεία σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
