ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΟΝΗΡΟΥ
Γλυκόπικρη γεύση άφησε το ισόπαλο αποτέλεσμα με το ΑΠΟΕΛ στις τάξεις του Απόλλωνα. Πλέον και με 9 αγωνιστικές να απομένουν, οι “κυανόλευκοι” απομακρύνθηκαν περισσότερο από την κορυφή και πρώτιστος στόχος είναι η εξασφάλιση μίας θέσης που οδηγεί στην Ευρώπη.
Το συγκρότημα του Αυγουστή θύμισε κάτι από τα παλιά στο πρώτο μέρος, κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο, πέτυχε ένα γκολ και θα μπορούσε να κάνει ακόμα πιο εύκολο το έργο του στη συνέχεια.
Στην επανάληψη, όμως, έμεινε… από δυνάμεις, οι “γαλαζοκίτρινοι” κέρδισαν μέτρα και κατάφεραν να ισοφαρίσουν, στερώντας έτσι την ευκαιρία από τον Απόλλωνα ν’ αναρριχηθεί βαθμολογικά και να πιστέψει ότι μπορεί να κάνει ακόμα μία ΣΟΥΠΕΡ αντεπίθεση.
Το θέμα τώρα είναι πώς πρέπει να δεις την όλη κατάσταση; Είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο το ποτήρι.
Στην πρώτη περίπτωση κάποιος μπορεί να κρατήσει την πολύ καλή εμφάνιση του πρώτου 45λεπτου, τον Νσούε που πραγματοποίησε το καλύτερό του παιχνίδι με τη φανέλα του Απόλλωνα και πως υπάρχει η διάθεση για το κάτι παραπάνω, “παλεύοντας” μέχρι τέλους.
Στη δεύτερη, ωστόσο, μπορεί κάποιος να πει ότι για ακόμα μία φορά οι “κυανόλευκοι” έμειναν από δυνάμεις, δεν κατάφεραν να διαχειριστούν το προβάδισμά τους και έχασαν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να κερδίσει όχι μόνο το τρίποντο, αλλά και στον παράγοντα ψυχολογίας. Ο κόσμος θα το πίστευε ακόμα περισσότερο και σήμερα θα μιλούσαμε για άλλα πράγματα…
Όπως και να ‘χει, το δεδομένο είναι ένα. Βάσει εικόνας και διάθεσης, στον Απόλλωνα παρουσιάζονται αποφασισμένοι να τα δώσουν όλα μέχρι τέλους. Σαφώς και κάθε αγωνιστική και κάθε παιχνίδι είναι καθοριστικά, ωστόσο από τη στιγμή που η τύχη σου δεν εξαρτάται πλέον από εσένα, ΟΦΕΙΛΕΙΣ τουλάχιστον στην ιστορία, στον κόσμο σου, αλλά και στον εαυτό σου να παλεύεις μέχρι τελικής πτώσεως, κάνοντας στο τέλος τον απολογισμό σου…
