ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΟΝΗΡΟΥ
H πρόκριση επί της Λέγκια ήταν το επιστέγασμα της δουλειάς που γίνεται τα τελευταία χρόνια από τους Λάρκου, Ταραπουλούζη και Μπεργκ, με τις ευλογίες βέβαια της διοίκησης Παπασταύρου.
Σε καμία περίπτωση δεν ήταν… φωτοβολίδα, αφού οι “πράσινοι” δουλεύουν σ’ ένα συγκεκριμένο πλάνο από την περσινή σεζόν που “ένωσαν” δυνάμεις, χωρίς να παρασύρονται από σχόλια και κριτικές.
Κριτικές και μουρμούρα που υπήρχαν όταν έγιναν γνωστές οι 11άδες στα παιχνίδια με Πάφο και Λέγκια.
Η… απάντηση, ωστόσο, “ήρθε” σχεδόν ΑΜΕΣΑ. Με τη σπουδαία εμφάνιση των νεαρών στο παιχνίδι της πρεμιέρας του Κυπριακού πρωταθλήματος και οι οποίοι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, έστω και αν δεν πήραν το “διπλό”, αλλά ΚΥΡΙΩΣ σ’ ένα παιχνίδι υψηλού βαθμού δυσκολίας κόντρα στους πρωταθλητές Πολωνίας και παίζοντας για δεύτερη φορά στην ημίωρη παράταση, μετά τον αγώνα με την Αραράτ, και δείχνοντας ΑΝΤΟΧΕΣ, κάτι που φανερώνει και την πολύ καλή δουλειά που γίνεται από τον Λεωνίδα Παπαδάκη και τους συνεργάτες του.
Η Ομόνοια… άφησε πίσω της τα “φαντάσματα” του παρελθόντος, παρουσιάστηκε διαβασμένη και ήταν η ΟΜΑΔΑ που έδειξε πως ήθελε και ήξερε πώς να πάρει την πρόκριση.
Μία πρόκριση που δεν… ήρθε την Τετάρτη (26/08), αλλά από πολύ πιο… νωρίς. Όταν δουλεύεις με πλάνο, μεθοδικότητα και είσαι οργανωμένος, τότε είναι μαθηματικά βέβαιο ότι τα θετικά αποτελέσματα είναι ΑΠΛΑ θέμα χρόνου.
Και όταν σε μία χώρα όπως η Κύπρος υπάρχει η άγνωστη για όλους μας -κόσμο, παράγοντες, ΜΜΕ- λέξη ΥΠΟΜΟΝΗ, σαφώς και τα δεδομένα θα είναι υπέρ σου.
Άλλωστε, η Ρώμη… δεν χτίστηκε σε μία μέρα. Για να πάρεις το ζητούμενο και να επιτύχεις χρειάζεται συνεργασία, χρόνος και αρμονία στις σχέσεις διοίκησης, προπονητικής ομάδας και κόσμου και προς αυτή την κατεύθυνση βαδίζει η Ομόνοια, με την επιτυχία της Τετάρτης (26/08) και την πρόκριση επί της Λέγκια να αποτελεί τη μεγαλύτερη μέχρι την επόμενη, όπως θα έλεγε και ο μεγάλος Νίκος Γκάλης.
