Πηγαίνοντας στο Τσίρειο στάδιο η Ανόρθωση είχε μοναδικό και αδιαπραγμάτευτο στόχο τη νίκη, καθώς μετά τις τελευταίες αποτυχίες, δεν είχε άλλα περιθώρια για απώλειες.
Αυτός ο στόχος επιτεύχθηκε, με την «Κυρία» να παίζει, κατά διαστήματα, καλό ποδόσφαιρο.
Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα στάδια του δευτέρου ημιχρόνου, η ομάδα του Τσίσκο Μουνιόθ ήταν καλύτερη μέσα στο γήπεδο.
Στο πρώτο ημίχρονο βγήκε ψηλά, πίεσε τον αντίπαλο και δημιούργησε κάποιες καλές φάσεις, με από αυτές ήρθε το γκολ.
Στην επανάληψη, αν και πιέστηκε από την ΑΕΛ, κατάφερε να αντέξει, ενώ θα μπορούσε να σκοράρει στην αντεπίθεση, στις 2-3 φάσεις που δημιούργησε.
Πέραν από την συνολική παρουσία της ομάδας, στα θετικά καταγράφεται η εμφάνιση του Ανδρέα Κεραυνού, ο οποίος όποτε χρειάστηκε ήταν εκεί.
Γενικά, η εμφάνιση και η νίκη που πήρε η Ανόρθωση στην Λεμεσό, μπορεί να χαρακτηριστεί ως… μια ηλιαχτίδα ελπίδας για την συνέχεια.
Βέβαια, ήταν απλά μία νίκη και θα πρέπει να γίνουν πολλά για να φτάσει η «Κύρια» στο επίπεδο που θέλουν όλοι στην ομάδα της Αμμοχώστου.
