Μεγάλη συνέντευξη στην ιστοσελίδα gazzeta.gr έδωσε ο Γιάννης Σκοπελίτης και δεν θα μπορούσε να λείπουν οι αναφορές για την πολυετή παρουσία του στην Κύπρο.
Τι έχεις ζήσει! Έχεις κάνει μια καριέρα που είναι για να γελάς και να κλαις. Έτσι το νιώθω.
«Όπως το λες, για να γελάς και να κλαις. Και στην Κύπρο τα έχω κάνει όλα…».
Για πες.
«Τα πρώτα τρία χρόνια εκεί, στην Ανόρθωση, πιστεύω ότι παίζω το καλύτερο ποδόσφαιρο της καριέρας μου. Και έρχεται ένας τραυματισμός στη φτέρνα μου. Είναι όπως αυτό που είχε πάθει ο Πατσατζόγλου. Μένω έξω έναν χρόνο έξω.
Στην καριέρα μου ήμουν πάντα αυτός που περίμενε να κάνει μεταγραφή. Δεν μπορούσα να φύγω ελεύθερος και να διαπραγματευτώ τα λεφτά που ήθελα. Η μοναδική χρονιά που θα μπορούσα να το κάνω αυτό, ήταν τότε που τραυματίστηκα, σε ηλικία 33 ετών. Τραυματίστηκα Αύγουστο και έγινα καλά τον επόμενο Ιούλιο. Ήμουν όλο το χρόνο τραυματίας. Τίποτα ρε, τι να διαπραγματευτώ.
Πηγαίνω στην ΑΕΚ Λάρνακας και άκου τι γίνεται εδώ… Μπαίνω για το χειρουργείο και τον Γενάρη η ίδια η Ανόρθωση μού κάνει νέο συμβόλαιο. Με υπογράφει τραυματία. Φοβερό! Και έρχεται ένας Βούλγαρος προπονητής και με διώχνει. Του λέω εγώ του Στόιλοφ: “Κόουτς, επειδή έχω τραβήξει πάρα πολλά, ήσουν ποδοσφαιριστής και ξέρεις. Έχω υπογράψει πως αν δεν είμαι καλά θα φύγω από μόνος μου. Εσύ τώρα που με διώχνεις θα με αποζημιώσεις. Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να με δοκιμάσεις να δεις αν σου κάνω”. Και έτσι με διώχνει η Ανόρθωση και πηγαίνω στην ΑΕΚ Λάρνακας. Πηγαίνω και την ημέρα που ξεκινάει η προετοιμασία δεν ξέρω αν μπορώ να προπονηθώ από τον πόνο. Μία εβδομάδα πριν στην Αθήνα δεν μπορούσα να κάνω προπόνηση.
Είναι ο Ζόρντι Κρόιφ εκεί τεχνικός διευθυντής. Αυτός με επέλεξε. Πώς με παίρνει; Όταν του είπαν να πάρουν παίκτη από την Ανόρθωση είπε ¨δεν θέλω κανέναν από την Ανόρθωση”. Μόλις του είπαν ότι “είναι το νούμερο 8 που είχαμε δει πέρυσι”, στο τελευταίο μου ματς, πριν τραυματιστώ είπε ότι με θέλει.
Πήγα και δεν ήξερα αν θα μπορώ να αγωνιστώ. Εν τέλει μπήκαμε στους ομίλους του Europa League, αποκλείσαμε τη Ρόζενμποργκ. Το πρώτο μου ματς είναι αυτό και έγινε στο γήπεδο της Ανόρθωσης. Και από τότε παίζω όλη τη χρονιά και επιστρέφω στην Ανόρθωση».
Είχε φύγει ο Βούλγαρος προπονητής φαντάζομαι.
«Ναι, έφυγε έναν μήνα μετά γιατί αποκλείστηκε από το Europa League και τον έδιωξαν και εγώ πέρασα με την ΑΕΚ Λάρνακας στο γήπεδο της Ανόρθωσης. Είναι η μοίρα που λέμε».
Στην Κύπρο έπαιξες αρκετά…
«Πήγα στην κάθε ομάδα δύο φορές. Πήγα στην Ανόρθωση, ξαναπαίζω και μόλις τελείωσα από την Ανόρθωση πήγα και πάλι στην ΑΕΚ Λάρνακας. Έπαιξα τέσσερα χρόνια στη μία ομάδα και τέσσερα στην άλλη. Και σκέψου, κάτι που χαίρομαι πραγματικά, είναι πως ΑΕΚ Λάρνακας – Ανόρθωση, είναι εχθροί και μία κακή κουβέντα δεν είπαν. Και τώρα αν πας και ρωτήσεις “τι εστί Σκοπελίτης;”, δεν θα σου πουν κάτι κακό, με σέβονται».
Και στην Ελλάδα νομίζω ότι σε σέβονται.
«Ναι, αλλά εγώ αυτό δεν το περίμενα… Είναι σαν να πηγαίνεις Ολυμπιακό – Παναθηναϊκό τρεις φορές στην καθεμία».
Έπαιξες και σ’ άλλη ομάδα στην Κύπρο.
«Στα 38-39 πήγα στη Νέα Σαλαμίνα. Μικρή ομάδα, οικογενειακή, ωραία ομάδα. Πέρασα καλά τα δύο τελευταία μου χρονάκια. Το πρωτάθλημα της Κύπρου έχει λίγες ομάδες και είναι δύσκολο να είσαι άνετος. Την πρώτη χρονιά σωθήκαμε εύκολα, τη δεύτερη ζοριστήκαμε. Έκατσα 10 χρόνια στην Κύπρο, 10 χρόνια είναι πολλά! Σκέψου ότι έπαιξα 10 χρόνια στην Κύπρο και αν δεν έπεφτε ο Ατρόμητος μπορεί να μην γυρνούσα πάλι».
