Με την αποχώρηση του Ντε Βινσέντι ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ έψαχνε να δει ποιος θα έρθει για να γεμίσει το ομολογουμένως μεγάλο κενό που θα άφηνε ο Αργεντινός.
Η διοίκηση της ομάδας τους, έφερε ένα ποιοτικό ποδοσφαιριστή και γνώριμο στο Κυπριακό κοινό, τον Φακούντο Μπερτόλιο. Το νέο «10άρι» του ΑΠΟΕΛ κάνοντας ντεμπούτο για μερικά λεπτά στο παιχνίδι με τον Ερμή, κέρδισε πέναλτι, έδωσε μια ασσίστ και γενικά άλλαξε την εικόνα της ομάδας σε μεγάλο βαθμό.
Δικαιολογημένα έχουν μεγάλες προσδοκίες από αυτόν οι φίλοι των γαλαζοκιτρίνων, αφού είναι όντως παίκτης που μπορεί να κάνει την διαφορά. Υπάρχει όμως και ένα μεγάλο αλλά…
Ο Μπερτόλιο είναι πιο δημιουργικός παίκτης που προσπαθεί με το παιχνίδι του να βάλει μέσα στον αγώνα και τους συμπαίκτες του. Κοιτάζει περισσότερο να βοηθάει στην γενική λειτουργία της ομάδας, ενώ ο Ντε Βινσέντι ήταν περισσότερο επιθετικογενείς και με τάση προς το γκολ. Ο Μπερτόλιο μπορεί να βοηθήσει περισσότερο στην κυκλοφορία, κάτι στο οποίο το ΑΠΟΕΛ έδειχνε να έχει σοβαρό πρόβλημα.
Πέραν από αυτό όμως είναι και μια άλλη πτυχή. Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ ψάχνει πλέον ένα νέο ηγέτη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να φορτώσουν αυτό το βάρος στον ποδοσφαιριστή. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να αποδώσουν πολύ περισσότερα χωρίς το άγχος της ταμπέλας του «ηγέτη». Πόσοι και πόσοι δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα νιώθοντας το βάρος αυτό; Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πνίξουν το παίκτη στις προσδοκίες…
Εξάλλου το ΑΠΟΕΛ έχει ηγέτες. Έχει μεγάλες φυσιογνωμίες. Από τον Μπερτόλιο δεν πρέπει να θέλουν να γίνει ηγέτης. Μπορεί να γίνει ένα σημαντικό γρανάζι στην λειτουργία της μηχανής της ομάδας και το αγωνιστικό προφίλ του δείχνει ξεκάθαρα πως μπορεί να κάνει την διαφορά αθόρυβα, ομαδικά αλλά ουσιαστικά.
Γιώργος Νικολάου
