Δεν χρειαζόταν το σημερινό παιχνίδι με το ΑΠΟΕΛ για να αποδείξει ο Άρης ότι έχει καταφέρει να δημιουργήσει μία καλή ομάδα, η οποία έχει τα φόντα να διακριθεί.
Απλά, το σημερινό παιχνίδι ήταν μία τρανή απόδειξη ότι το συγκρότημα του Λιάσου Λουκά δεν είναι απλά ένα «πυροτέχνημα», αλλά μία ομάδα που έχει μεγάλες δυνατότητες.
Πήγε στην Λευκωσία για να αντιμετωπίσει μία μεγάλη ομάδα, η οποία προέρχεται από ένα αήττητο σερί και κατάφερε να κρατά τη νίκη μέχρι το 5ο λεπτό των καθυστερήσεων, που αν ερχόταν, τότε θα έβαζε νέα δεδομένα στο πρωτάθλημα.
Θα παρέμενε στην κορυφή, θα άφηνε το ΑΠΟΕΛ αρκετά πίσω, ενώ ξεπερνούσε μία δύσκολη έδρα με ένα σπουδαίο διπλό.
Σίγουρα, η απόδοση του Άρη δεν κυμάνθηκε σε ψηλά επίπεδα, όπως μας συνήθισε φέτος, ωστόσο έδειξε χαρακτήρα απέναντι σε ένα μεγάλο αντίπαλο.
Η αλήθεια είναι ότι στο δεύτερο ημίχρονο αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο, αλλά δεν ήταν κάτι που ήθελε ο Λιάσος Λουκά, αλλά τον ανάγκασε ο αντίπαλος.
Ο Άρης μπορεί να μεγάλωσε αγωνιστικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πήγαινε στην Λευκωσία και θα πίεζε το ΑΠΟΕΛ. Κάθε άλλο, η σωστή και μυαλωμένη τακτική είναι που φέρνει το αποτέλεσμα. Και αυτό το ήξερε πολύ καλά ο Κύπριος τεχνικός.
Καταλήγοντας, ο Άρης με την σημερινή ισοπαλία μπορεί να έχασε την πρωτιά, αλλά κέρδισε πολλά πράγματα και χτίζει χαρακτήρα.
Ονησίφορος Σταύρου
