Συνέντευξη στην ιστοσελίδα 13football.com παραχώρησε ο Γιανίκ Γκομίς, ο οποίος μίλησε για την παρουσία του στον Άρη και όχι μόνο…
Αναλυτικά:
Για τον Άρη και το συμβόλαιό του: «Ειλικρινά, είναι σχεδόν τέλεια, αν δεν υπήρχε ο τραυματισμός στο γόνατο μετά τον αποκλεισμό κόντρα στη Νέφτσι Μπακού πέρυσι. Τον Ιούνιο του 2022 υπέγραψα διετές συμβόλαιο και ακολούθως επέκτεινα το συμβόλαιό μου μέχρι το 2025. Τη φετινή σεζόν τερματίσαμε τέταρτοι στον όμιλό μας στο Europa League. Προκριθήκαμε στους ημιτελικούς του κυπέλλου Κύπρου και είμαστε στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος. Άρα είμαστε ακόμα στην κούρσα για τον τίτλο».
Για τα στατιστικά του κι αν είναι η καλύτερή του σεζόν: «’Εχω 16 γκολ και 7 ασίστ, συμπεριλαμβανομένων και 6 γκολ και 3 ασίστ στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ και στο Γιουρόπα Λιγκ. Έχω 9 γκολ και 4 ασίστ στο πρωτάθλημα και 1 γκολ στο κύπελλο. Δεν είναι η καλύτερή μου σεζόν. Η καλύτερή μου σεζόν ήταν αυτή που είχα με τη Λανς. 17 γκολ και 7 ασίστ».
Για το αν οι επιδόσεις του δίνουν έξτρα κίνητρο: «Ειλικρινά, δεν επικεντρώνομαι σε αυτά. Θέλω απλώς να συνεχίσω να διασκεδάζω, να είμαι αποφασιστικός και να βοηθήσω την ομάδα μου να πετύχει τους στόχους που είναι το πρωτάθλημα και το κύπελλο».
Για τον πρώτο μακροχρόνιο τραυματισμό του: «Ο πρώτος μακροχρόνιος τραυματισμός μου ήταν ένα κτύπημα στο γόνατο τον Ιούλιο του 2022, τρεις ημέρες μετά από έναν αγώνα του Γιουρόπα Λιγκ εναντίον της Νέφτσι Μπακού. Δεν ήμουν διαθέσιμος για πάνω από ένα μήνα. Είχα μείνει πολύ έκπληκτος γιατί ποτέ δεν είχα σταματήσει κατά το παρελθόν».
Για τη διαχείριση που κάνει όταν υπάρχει αμφισβήτηση και πίεση:
«Με την εμπειρία που διαθέτω σήμερα, μπορώ να τα αντιμετωίσω. Επιπλέον έχουμε την καλύτερη δουλειά στον κόσμο».
Για το αν τον ενδιαφέρει να αγωνιστεί στην Εθνική Σενεγάλης: «Τι ερώτηση είναι αυτή; Εννοείται πως ναι. Κάθε εν ενεργεία παίκτης ονειρεύεται να εκπροσωπήσει τη χώρα του».
Αγαπημένη ομάδα: «Η Παρί Σεν Ζερμέν, είναι η ομάδα που ονειρεύομαι».
Αγαπημένος παίκτης: «Ζινεντίν Ζιντάν».
Για το μήνυμα που θέλει να δώσει ή συμβουλή: «Σεβασμός και ταπεινότητα».
Ηλίας Πονηρός
