Άλλη μια γκέλα για την Ομόνοια, η οποία έμεινε στο -6 από την κορυφή και περιμένει το τέλος της αγωνιστικής για να δει σε ποια θέση θα βρίσκεται. Αντί να περιμένει να δει από ποιες ομάδες θα ανοίξει αποστάσεις, περιμένει να δει πόσοι θα την προσπεράσουν…
Ξεκινώντας από τα του αγώνα με την ΑΕΖ, ήταν ξεκάθαρο ότι η ομάδα είχε μέτρια παρουσία στο πρώτο μέρος και κακή στο δεύτερο. Λίγες ξεκάθαρες ευκαιρίες και λίγη φαντασία.
Η έλλειψη επιλογών στον πάγκο σε συνδυασμό με λανθασμένες αλλαγές-επιλογές, οδήγησαν την Ομόνοια στο μηδέν.
Ένα αποτέλεσμα που μας οδηγεί και πάλι σε μια συζήτηση που έγινε πολλές φορές. Πως το -6 δεν είναι απαγορευτικό για τον τίτλο, αλλά η εικόνα της ομάδας δεν σε πείθει ότι μπορεί να αντέξει μέχρι τέλους στο κυνήγι του τίτλου.
Λέμε ξανά πως για να έρθει το αποτέλεσμα αυτό, δεν φταίνε μόνο οι μεταγραφές που δεν έγιναν αλλά και ο λανθασμένος χειρισμός του προπονητή και φυσικά η απόδοση συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών. Για παράδειγμα Λοϊζου και Χαραλάμπους ήταν κινητικοί και δραστήριοι και βγήκαν εκτός για να μπει ο Φράνσον που δεν έδωσε τίποτα, ενώ ο Σίμιτς και ο Μπέζους δεν μπορούσαν να βοηθήσουν. Επίσης σε ένα παιχνίδι που θα έπρεπε να επιτεθείς έπαιζες με ένα στόπερ ως αριστερό μπακ.
Πάμε τώρα στο καυτό θέμα της ενίσχυσης για το οποίο υπάρχουν ξεκάθαρες ευθύνες σε όλους όσους έχουν συμμετοχή σε αυτό το κομμάτι.
Από το καλοκαίρι γνώριζαν την έλλειψη μιας επιπλέον επιλογής στην θέση του επιθετικού και από τότε γνώριζαν ότι τον Ιανουάριο θα έχαναν παίκτες στα Κύπελλα Εθνικών ομάδων.
Και ενώ ο Ιανουάριος έχει ΕΦΤΑ παιχνίδια (ΑΕΛ, Άρη, Δόξα, Ύψωνα, ΑΕΖ, Πάφο, ΑΕΚ) και είναι φορτωμένος, αντί στο τριφύλλι να τρέξουν να ενισχύσουν την ομάδα από νωρίς, έφτασαν 22 Ιανουαρίου και πήραν αναγκαστικά μέχρι σήμερα ένα τερματοφύλακα.
Ουσιαστικά η Ομόνοια κινείται χωρίς ενίσχυση σε μια περίοδο που γνώριζαν ότι θα είχαν περισσότερες υποχρεώσεις και λιγότερες επιλογές παικτών.
Πως να μην ρίχνει κάποιος ευθύνες όταν βλέπει αυτά που βλέπει; Είναι τρελός ο κόσμος για παράδειγμα όταν βλέπει ένα Άρη να έχει έτοιμο παίκτη πριν πουλήσει τον Μπαμπίκα για να μην έχει αγωνιστικό θέμα η ομάδα; Είναι τρελός ο κόσμος που βλέπει τον Άρη να παίζει με Γκομίς-Κοκόριν και να βάζει αλλαγή τον Στεπίνσκι, ενώ η Ομόνοια ξέμεινε με ένα σέντερ φορ σε μια κρίσιμη περίοδο; Και μιλάμε συγκεκριμένα για τον Άρη γιατί είναι ο περσινός πρωταθλητής και αυτόν τον τίτλο κυνηγά η Ομόνοια.
Η τακτική της Ομόνοιας να περιμένει για κάποιο λόγο μέχρι το 90’της μεταγραφικής δεν είναι σημερινή. Το ίδιο κάνει τα τελευταία 2 χρόνια.
Δείτε τι πήρε και τι έδωσε τους τελευταίους δυο χειμώνες:
- Την σεζόν 2022-23 πήρε τους Σράντι (4 Ιανουαρίου) και Μπεσεντίν (31 Ιανουάριου)-Έφυγαν Μάταβζ, Μπρούνο, Χούπερ.
- Την σεζόν 2021-22, πήρε τους Μάταβζ (14 Ιανουαρίου) και Λοβέρα (31 Ιανουαρίου)-Έφυγαν οι Τζιωνής, Ντούρις, Ατιέμγουεν.
Και φτάνουμε στο σήμερα με την Ομόνοια να διψά για ενίσχυση και η συζήτηση που παίζει ως πρώτη είδηση είναι η πιθανή πώληση του Λοϊζου.
Και ενώ ο κόσμος περιμένει να ακούσει για ενίσχυση και να δει αποφασιστικότητα για τον τίτλο, συνεχίζει να ακούει για πωλήσεις παικτών. Για τις οποίες πωλήσεις δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να ακούει αν έβλεπε στην ώρα τους αντικαταστάτες τους.
Το έχουμε πει πολλές φορές. Δεν είναι όλα μαύρα, αλλά είναι πραγματικά ακατανόητο μια ομάδα όπως η Ομόνοια να θέλει 2-3 κινήσεις για να πάρει φόρα και αντί να κάνει το αυτονόητο και απλό, να καταφέρνει να αποδυναμώνεται. Δεν είναι χάλια το ρόστερ, ούτε χάλια όλοι οι παίκτες.
Έπρεπε να γίνουν όμως από νωρίς 2-3 κινήσεις και δεν έγιναν. Γι΄αυτό τα ακούει και ο Γέσπερ Γιάνσον και η διοίκηση.
Αντιλαμβάνομαι την φιλοσοφία του Σουηδού να μην μιλά πολύ για μεταγραφές, αλλά ας το κοιτάξει λίγο επικοινωνιακά γιατί κάπου έχει εκνευριστεί ο κόσμος.
Εξάλλου έγινε αλλαγή προπονητή με στόχο την βελτίωση της ομάδας, αλλά δεν αρκεί αυτό.
Ένα αυτοκίνητο για να τερματίσει πρώτο θέλει και καλό οδηγό και να είναι καλό μηχανικά. Αν αλλάξεις τον οδηγό και το αυτοκίνητο δεν είναι καλό μηχανικά, ότι και να κάνει ο οδηγός δεν μπορεί να τερματίσει πρώτο. Το ίδιο ισχύει και αντίθετα.
Γιώργος Νικολάου
