Κρίθηκε αυστηρά το προηγούμενο διάστημα ο Λοϊζου και η αλήθεια είναι πως δικαιολογημένα ήταν δέκτης κριτικής.
Ο νεαρός ήταν πολύ πίσω από τις πραγματικές του ικανότητες και ο λόγος που κρινόταν αυστηρά ήταν επειδή όλοι γνωρίζουν τι μπορεί να κάνει και που μπορεί να φτάσει, αλλά έμενε πίσω.
Μετά από μια περίοδο που ήταν κάτω του μετρίου, ο Λοϊζου έστειλε ενθαρρυντικά μηνύματα. Απέναντι στην Δόξα έπαιξε για περισσότερα από 30 λεπτά και θύμισε σε όλους ποιος είναι και ότι ακόμη οι καλύτερες μέρες του είναι μπροστά…
Έτρεξε, πίεσε, μάρκαρε, ντρίμπλαρε και είχε πάθος στο παιχνίδι του. Αυτό το πάθος ήταν το στοιχείο που του έλειπε το προηγούμενο διάστημα και όταν το βάζει στο παιχνίδι του καταφέρνει να γίνεται ουσιαστικός.
Το γκολ ήταν το κερασάκι στην τούρτα σε μια καλή εμφάνιση. Το χρειαζόταν αυτό το γκολ κυρίως ψυχολογικά. Για να βοηθήσει τον ίδιο να γυρίσει σελίδα, να πιστέψει ξανά στον εαυτό του και να κοιτάξει το μέλλον με αισιοδοξία. Εξάλλου το φιλί στο σήμα μετά το γκολ έστειλε πολλά μηνύματα…
Ξέρουμε όλοι ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Το θέμα είναι να το θυμηθεί και εκείνος, γιατί όταν το κάνει αλλάζει αυτόματα την Ομόνοια επίπεδο.
Υ.Γ: Κακά τα ψέματα, οι… μεταγραφικές ιστορίες-σειρήνες των προηγούμενων χρόνων τον επηρέασαν αλλά δεν πρέπει να μείνει σε αυτές. Ότι έγινε-έγινε. Μένοντας στο παρελθόν χάνεις το μέλλον και είναι αλήθεια ότι ο Λοϊζος έχει αρκετό μέλλον μπροστά του. Αν καθαρίσει εντελώς το κεφάλι του, πιστέψει ξανά σε αυτόν, θα κάνει και πάλι αρκετό κόσμο να παραμιλά. Στα πόδια του είναι.
Γιώργος Νικολάου
