Συνηθισμένα τα… βουνά από τα χιόνια, συνηθισμένος στις πίκρες και στις ήττες ο κόσμος του Απόλλωνα τη φετινή σεζόν.
Παρότι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, κάνοντας γκολ με το… καλησπέρα στο ΓΣΠ, η Λεμεσιανή ομάδα δεν κατάφερε ούτε να κάνει διαχείριση του προβαδίσματός της, ούτε να πάρει βοήθειες από τον πάγκο (από τους παίκτες που πέρασαν ως αλλαγή στο παιχνίδι, αλλά και από τον προπονητή), ούτε και να αποφύγει τα λάθη, ατομικά και ομαδικά.
- ΜΑΚΡΙΔΗΣ: «Τα λάθη μας προβληματίζουν / Είναι θέμα των παικτών και ποιότητας»
- ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ: Η νίκη-ανατροπή του ΑΠΟΕΛ επί του Απόλλωνα
Ακόμα και στο πρώτο μέρος, όταν και προηγήθηκε με 1-0, ελλείψει Ρομπέρζ στην άμυνα, ώρες-ώρες η αμυντική γραμμή του Απόλλωνα έμοιαζε με… τρικυμία και οι παίκτες έδιωχναν την μπάλα όπως-όπως, προσπαθώντας ν’ αντέξουν στην πίεση του ΑΠΟΕΛ.
- Το… έφερε τούμπα το ΑΠΟΕΛ με τρία γκολ και τρεις διαφορετικούς σκόρερ / Έπεσε στην 7η θέση ο Απόλλωνας
- ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ από το ΑΠΟΕΛ-Απόλλων
Στην επανάληψη, υπήρξε η άτυχη στιγμή του Αρτυματά, που στην προσπάθειά του να βρει την μπάλα, κλώτσησε κι ανέτρεψε το Μακέντα, με αποτέλεσμα οι γηπεδούχοι να κερδίσουν πέναλτι και να ισοφαρίσουν.
Από εκεί και πέρα και για ένα δεκάλεπτο, ο Απόλλωνας έπαιξε καλά, βγήκε μπροστά και είχε κάποιες καλές στιγμές, με το σουτ του Ζράντι στο 63΄ , το οποίο απέκρουσε σε κόρνερ ο Μπέλετς να είναι ωστόσο η μοναδική που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ευκαιρία για γκολ.
Κι εκεί που έδειχνε να… πατά καλά, ω τι έκπληξη; Ατομικό λάθος, αυτή τη φορά από τον Αλεσάμι στο χώρο της μεσαίας γραμμής, γρήγορη αντεπίθεση του ΑΠΟΕΛ, σε ανισορροπία η άμυνα και 2-1 για τους γηπεδούχους.
Game over στο 75΄ και κόντρα στη ροή του αγώνα -για να μην παρεξηγηθούμε αναφερόμαστε σ’ εκείνο το χρονικό σημείο και όχι στη συνολική εικόνα του ντέρμπι, όπου υπερείχε η ομάδα του Μιλόγεβιτς-, γιατί αυτός είναι ο φετινός Απόλλωνας. Μία ομάδα που δεν μαθαίνει από τα λάθη της, τα επαναλαμβάνει κάθε φορά με διαφορετικό παίκτη ή παίκτες, και δεν μπορεί ν’ αντιδράσει.
Μία ομάδα που δεν κατάφερε να κερδίσει σ’ ένα must win παιχνίδι, μία ομάδα που πέραν από τις δύο εντός έδρας νίκες με Ομόνοια και Νέα Σαλαμίνα, δεν έχει καταφέρει να δείξει ότι μπορεί για πολύ περισσότερα, ακόμα και με ομάδες που έχουν ως στόχο την είσοδό τους στην πρώτη εξάδα.
Πόσο μάλλον όταν αντιμετωπίζει ομάδες που έχουν ως στόχο τον τίτλο.
Τα αποτελέσματα, άλλωστε …μιλούν από μόνα τους και σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση.
Τα ίδια γινόντουσαν με Καταλά, τα ίδια και με Μακρίδη και τα λόγια και οι υποσχέσεις για δουλειά και ψηλά το κεφάλι… πάνε περίπατο.
Ο Απόλλων είναι στην 7η θέση και 4 αγωνιστικές πριν από το τέλος κινδυνεύει να μείνει εκτός πρώτης εξάδας, γράφοντας από νωρίς τον επίλογο μίας αποτυχημένης σεζόν.
Συνεπώς, εάν δεν υπάρξουν σύντομα πράξεις και όχι λόγια, βγάζοντας αντίδραση και… θέλω στα εναπομείναντα τέσσερα παιχνίδια της κανονικής φάσης, τότε θα ολοκληρωθεί με το χειρότερο δυνατό τρόπο η προσπάθεια για -τουλάχιστον- μία αξιοπρεπή πορεία πριν από την παράδοση των σκήπτρων του, ισοδυναμώντας με μία παταγώδη αποτυχία του πρωταθλητή και όλων όσων αποτελούν το οικοδόμημα του Απόλλωνα κι έχουν πάρει -όπως αποδεικνύεται- πολύ περισσότερες λανθασμένες από σωστές αποφάσεις.
Ηλίας Πονηρός
