Η αποτυχία της Ανόρθωσης να εξασφαλίσει ευρωπαϊκό εισιτήριο τη φετινή αγωνιστική περίοδο, μεγαλώνει την αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα.
Κι ενώ από την διοίκηση λέχθηκε αρκετές φορές δημόσια ότι η μοναδική σανίδα σωτηρίας για να μην δημιουργηθούν μεγαλύτερα προβλήματα είναι η εξασφάλιση δανείου, δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα για τους χειρισμούς όχι μόνο της διοίκησης αλλά και της ίδιας της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου.
Όταν η Ανόρθωση πήγαινε καλά στο αγωνιστικό, ήταν (σχεδόν) όλοι θαμπωμένοι από το ελκυστικό ποδόσφαιρο της ομάδας του Γκαγιέγο. Δεν έβλεπαν την πραγματικότητα στο οικονομικό-διοικητικό. Η διοίκηση Σάντη άφηνε να νοηθεί με δημόσιες τοποθετήσεις ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς και η διαφωνία στους όρους για νέα συμφωνία διαχείρισης ανάμεσα σε εταιρεία και σύλλογο, ήταν οι λόγοι που δεν επέτρεπαν στην Ανόρθωση να εξασφαλίσει χρηματοδότηση.
Η μεταβίβαση μετοχών από την οικογένεια Πουλλαΐδη απευθείας στον κ. Σάντη και τους συνεργάτες του δεν έγινε ποτέ (παρά την σιγουριά Σάντη) αφού δεν υπήρξε συμφωνία. Στη συνέχεια το νέο επιχείρημα ήταν ότι η «Ανόρθωση πρέπει να είναι μία».
Και έγινε αυτό που ζητούσε με κάθε ευκαιρία ο πρόεδρος Ανδρέας Σάντης. Η Γενική Συνέλευση την 1η Φεβρουαρίου άναψε το πράσινο φως για την μεταβίβαση των μετοχών στο σύλλογο.
Αντί δηλαδή η εταιρεία να χρηματοδοτηθεί (αυτό θα γινόταν αν είχε τηρηθεί το περιβόητο μνημόνιο συναντίληψης) από τον κ . Σάντη και τους συνεργάτες-συμπαίκτες, με τη μεταβίβαση των μετοχών, ο σύλλογος από μόνος του (με απόφαση Γ.Σ) φορτώθηκε τα χρέη της εταιρείας.
Εδώ να προσθέσουμε ακόμα κάτι. Την δημόσια τοποθέτηση του πρώην Εκτελεστικού Γραμματέα του σωματείου Μιχάλη Νεοφύτου ο οποίος τάχθηκε εναντίον της μεταβίβασης των μετοχών.
«Η εταιρεία έχει οφειλή προς τον Σύλλογο το ποσόν των 800 χιλιάδων ευρώ, ως παρουσιάζονται στις οικονομικές καταστάσεις του Συλλόγου και της Εταιρείας. Το ποσό προέρχεται από την συμβατική υποχρέωση της Εταιρείας για αποπληρωμή του δανείου που αφορά το γήπεδο Αντώνης Παπαδόπουλος και η πιο πάνω οφειλή με την μεταβίβαση των μετοχών προς τον σύλλογο παραγράφεται», είπε χαρακτηριστικά.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι όχι μόνο δεν λύθηκε το οικονομικό θέμα (προφανώς επηρέασε σε κάποιο βαθμό το ποδοσφαιρικό τμήμα) που ήταν το μεγάλο πρόβλημα από την αρχή της χρονιάς αλλά με όσα έγιναν όπως περιγράψαμε πιο πάνω, τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα.
Αν το δάνειο φαντάζει ως η μοναδική λύση ακόμα και σήμερα, είναι προφανές ότι ούτε η μεταβίβαση των μετοχών, ούτε η συμφωνία διαχείρισης με το σωματείο, ήταν τα πραγματικά εμπόδια για την εξασφάλιση κεφαλαίων.
Ο κ. Σάντης επικαλείται ως λύση την μείωση του μπάτζετ (είναι ψηλό για τα οικονομικά δεδομένα της Ανόρθωσης), στο ενδεχόμενο που δεν εξασφαλιστεί δάνειο, όμως η διοίκηση του δέσμευσε την ομάδα με πολύχρονα συμβόλαια.
Ο κόσμος της Ανόρθωσης που τόσο συμμετείχε στις διάφορες οικονομικές εκστρατείες έχασε την εμπιστοσύνη του και δικαιούται να ξέρει το μέγεθος του προβλήματος και ποια είναι η επόμενη μέρα στο σωματείο.
Χαράλαμπος Παρπεττάς
