Πάλι τα ίδια, πάλι οι ίδιες συζητήσεις για την Εθνική μας ομάδα.
Μια αποκαρδιωτική εμφάνιση η οποία δεν σου αφήνει την παραμικρή ελπίδα για το μέλλον. Η Σκωτία έκανε περίπατο στο Α΄μέρος και στην επανάληψη απλά περίμενε να τελειώσει το παιχνίδι, έχοντας μπροστά της μια ομάδα που δεν μπορούσε να βγει μπροστά και να απειλήσει. Ίσως και να μας λυπήθηκαν; Κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει αυτό.
Ο Τιμούρ Κετσπάγια μετά το τέλος του αγώνα, είπε πως δεν μπορούμε απέναντι σε τέτοιες ομάδες. Θα συμφωνήσουμε πως ναι, είναι δύσκολο να σταθούμε απέναντι σε ομάδες πολύ ψηλού επιπέδου, αλλά όχι να τρώμε 3-άρες μέσα σε μερικά λεπτά και μάλιστα εύκολα και να λέμε ΟΚ. Δεν μπορούμε να είμαστε λίγο πιο διεκδικητικοί; Λίγο πιο δυσκολοκατάβλητοι;
Και αν ο ίδιος ο προπονητής δεν πιστεύει ότι μπορούμε να σταθούμε και να γίνουμε έστω και λίγο διεκδικητικοί και βγάζει την εικόνα πως είμαστε χαμένοι από χέρι, τότε ο ίδιος τι κάνει για να το αλλάξει αυτό; Ο ίδιος προπονητής πριν από αρκετά χρόνια έκανε θαύματα στην Ευρώπη απέναντι σε πιο δυνατούς αντιπάλους, μπολιάζοντας με μπόλικο πάθος τότε τους παίκτες της Ανόρθωσης. Πλέον ούτε αυτό το πάθος δεν βλέπουμε στους παίκτες μας…
Δέχθηκε ερώτηση και για το γεγονός πως παίζαμε πολύ αμυντικά και πως αρκετοί παίκτες που μπορούσαν να παίξουν πιο μπροστά δεν έπαιξαν. Με λίγα λόγια απάντησε πως παίξαμε αμυντικά και φάγαμε τρία και να σκεφτούμε τι θα γινόταν αν παίζαμε πιο επιθετικά. Προσωπικά αδυνατώ να αντιληφθώ αυτή την λογική. Πως γίνεται να παίζεις τόσο αμυντικά και να περιμένεις πως θα αντέξεις για 90 λεπτά; Πως ενώ δίνεις την μπάλα συνεχώς στον αντίπαλο και ανανεώνει τις επιθέσεις του περιμένεις πως δεν θα σκοράρει σε μια φάση;
Και αν συμφωνήσουμε στο κομμάτι της τακτικής έστω και για χάρη συζήτησης, πως υποστηρίζεις κόουτς αυτή την τακτική χωρίς 1-2 γρήγορους παίκτες στην επίθεση που θα σου κάνουν ευκαιρία τις λίγες φάσεις που θα έχεις ευκαιρία να βγεις στην αντεπίθεση; Δεν ήταν πιο λογικό να ξεκινήσει είτε ο Πίττας είτε ο Κακουλλής που ταίριαζαν περισσότερο με αυτή την τακτική και είναι και σε καλή κατάσταση;
Παίξαμε απέναντι σε μια γρήγορη και ευέλικτη ομάδα με τρεις βαρετούς στόπερ και ο Ανδρέου που παίζει στο Βέλγιο και έχει περισσότερη ταχύτητα έμεινε στον πάγκο.
Επίσης μπορεί να λέμε πως έχουμε παιδιά που δεν παίζουν στις ομάδες τους και ότι θέλουμε και παίκτες με παρουσία στο εξωτερικό, αλλά στο τέλος ούτε αυτούς που έχουν αυτά τα στοιχεία δεν τους χρησιμοποιούμε. Πηλέας, Κακουλλής, Ανδρέου, Τζιωνής, Πίττας είναι παίκτες που παίζουν στο εξωτερικό ή έχουν φουλ συμμετοχές με τις ομάδες τους και έμειναν στον πάγκο.
Σαφώς και δεν είναι όλα ευθύνη του Τιμούρ για να μην παρεξηγηθούμε. Αλλά έχει και αυτός ευθύνες για όσα βλέπουμε. Αλίμονο να μην έχει ευθύνες ένας προπονητής σε μια ομάδα.
Από εκεί και πέρα, κακά τα ψέματα, η Εθνική μας εκτός από μερικές σπάνιες περιπτώσεις, στερείται του πάθους. Στοιχείο απαραίτητο όταν παίζεις κυρίως με πολύ πιο ποιοτικές σου ομάδες.
Τώρα για το ότι αρκετοί παίκτες μας δεν παίζουν στις ομάδες τους, είναι αλήθεια, αλλά ας κοιταχθούμε στον καθρέφτη. Εμείς το επιλέξαμε. Συνειδητά. Με την επιλογή των 17 ξένων, με τον απεριόριστο αριθμό παικτών στον κατάλογο Β΄.
Ας κοιτάξουμε στον καθρέφτη να βρούμε τους ενόχους. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν πάρουμε δραστικές αποφάσεις.
Και αλήθεια ποιος πιστεύει πως θα πάρουμε τέτοιες δραστικές αποφάσεις που θα έχουν αντίκτυπο στις ομάδες μας σε σωματειακό επίπεδο; Κανείς δεν είναι έτοιμος να θυσιάσει κάτι τέτοιο για χάρη της Εθνικής ομάδας και αυτό είναι μια σκληρή πραγματικότητα που πρέπει να μας προβληματίσει όχι μόνο ποδοσφαιρικά…
Για να είμαστε δίκαιοι με τον Τιμούρ, αυτό είπε και ο ίδιος ανάμεσα σε άλλα στην συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα. Αυτό όμως δεν του αφαιρεί κάτι από τις ευθύνες του ιδίου. Γνώριζε και αυτός τα δεδομένα…
Τώρα τι κάνουμε στην επόμενη μέρα της Εθνικής; Αν δεν πάρουμε δραστικές αποφάσεις δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά. Μπορούμε να κάτσουμε να αραδιάσουμε και άλλα παραμύθια και να περάσουν ακόμη μερικά χρόνια, αλλά η αλήθεια είναι ότι για να δούμε μια ανταγωνιστική Εθνική πρέπει να πάρουμε γενναίες αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα. Και η αλήθεια είναι πως δεν είμαστε έτοιμοι για αυτό και μάλλον οι περισσότεροι ούτε θέλουν να πάρουν τέτοιες αποφάσεις. Μέχρι να πάρουμε-και αν πάρουμε- τέτοιες αποφάσεις, ας βολευτούμε με αυτό που βλέπουμε…
Γιώργος Νικολάου
