Σε προηγούμενα μας ρεπορτάζ κάναμε αναφορά στα νεύρα των ποδοσφαιριστών της Ομόνοιας στο παιχνίδι με την Αλκή, ειδικά μετά από την φάση της «ανακάλυψης» του βοηθού Ξενοφώντος. Προφανώς και αυτά έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να μην έχουν καθαρό μυαλό στην εξέλιξη του αγώνα και θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να διατηρείται η ηρεμία κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ωστόσο υπάρχει και μια άλλη άποψη…
Από την στιγμή που υπήρχαν νεύρα και αγανάκτηση, φαίνεται πως υπάρχει και ενδιαφέρον. Φαίνεται πως έχουν αλλάξει αρκετά από την προηγούμενη σεζόν και εξηγούμε.
Όταν βλέπεις τους κόπους σου, τις προσπάθειες σου, τα όνειρα σου και τις ελπίδες του κόσμου να σταματούν πάνω σε ένα αβασάνιστο σήκωμα της σημαίας δεν μπορείς να μην αντιδράς. Δεν μπορείς να δέχεσαι με τόση ευκολία την αδικία. Όλα αυτά μόνο όταν πραγματικά ενδιαφέρεσαι και πονάς την ομάδα στην οποία είσαι. Όταν δεν μπορείς να δεχθείς πως ο ιδρώτας που έριξες θα πάει χαμένος επειδή ένας βοηθός αποφάσισε να δει κάτι που μόνο αυτός φαντάστηκε.
Η αντίδραση αυτή λοιπόν, όσο και αν έπρεπε να αποφευχθεί, δείχνει πολλά πράγματα για την φετινή Ομόνοια. Και γιατί το τονίζουμε; Γιατί σε παρόμοιες περιπτώσεις στην προηγούμενη σεζόν, δεν βλέπαμε τέτοιου είδους αντιδράσεις. Μάλλον επειδή δεν αντιμετώπιζαν τόσο σοβαρά την προσπάθεια οι προηγούμενοι ποδοσφαιριστές…
Η νοοτροπία του νικητή που έχει περάσει στους παίκτες ο Πάμπος, δεν ανέχεται την αδικία και την στέρηση αυτού που με τόσο κόπο προσπαθούν να κτίσουν…
Το λέμε και το τονίζουμε ξανά. Θα πρέπει να βρουν τρόπο να διατηρούν την συγκέντρωση και την ψυχραιμία τους οι ποδοσφαιριστές, ωστόσο δεν μπορούμε να μην εντοπίσουμε τους λόγους των αντιδράσεων. Κρύβουν και αυτές τα δικά τους μηνύματα.
Γιώργος Νικολάου
