Εκεί που έδειχνε να γυρίζει σελίδα και να αρχίζει να παίρνει τα πάνω της, η Ομόνοια έκανε όχι ένα, αλλά πολλά βήματα προς τα πίσω. Οι πράσινοι δέχτηκαν την ήττα από την ΠΑΕΕΚ και έβγαλαν στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, αρκετά από τα παλιά τους προβλήματα.
Αν και μπήκαν καλά στον αγώνα, δεν είχαν ουσία και όσο περνούσε ο χρόνος η ΠΑΕΕΚ κέρδιζε μέτρα. Οι Κερυνειώτες σκόραραν σε μια εύκολη φάση και από εκείνο το σημείο και μετά η Ομόνοια έκανε ελάχιστες ξεκάθαρες ευκαιρίες.
Η ΠΑΕΕΚ έκλεισε σωστά τους χώρους και δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα να κρατήσει το προβάδισμα, ενώ γινόταν και επικίνδυνη στην αντεπίθεση.
Πολλά λάθη στις μεταβιβάσεις, αργή ανάπτυξη, προβλέψιμη και βαρετή, με έλλειψη φαντασίας, η Ομόνοια δεν μπορούσε να κάνει κάτι ουσιαστικό. Ούτε οι αλλαγές του Μπεργκ βοήθησαν την ομάδα.
Για την ήττα δεν φταίει φυσικά αποκλειστικά ο προπονητής αλλά και οι παίκτες. Χωρίς όρεξη, χωρίς πάθος και ζωντάνια, προβλημάτισαν για άλλο ένα παιχνίδι.
Θα μπορούσε γενικά να γίνει μια διαφορετική διαχείριση. Ο Χούμποτσαν σε τέτοια παιχνίδια δεν μπορεί να παίζει ως δεξί μπακ, αφού η Ομόνοια θέλει ένα επιθετικό μπακ. Δεν ήταν τόσο επιθετικό το σχήμα όσο θα έπρεπε για ένα τέτοιο παιχνίδι, ενώ ορισμένοι παίκτες όπως ο Λοϊζου «φώναζαν» πως έπρεπε να γίνουν αλλαγή από νωρίς. Γενικά έπρεπε να γίνει μια διαφορετική διαχείριση από τον Μπεργκ που έχει και αυτός τις ευθύνες του.
Η Ομόνοια έμεινε πίσω στην βαθμολογία και μάλιστα αρκετά. Πέρσι τέτοια περίοδο περίπου, έχανε ξανά βαθμούς, ωστόσο πέρσι το πρόβλημα ήταν το εύκολο γκολ, αλλά γενικά είχε καλή λειτουργία. Φέτος δείχνει να έχει και άλλα θέματα…
Αν δεν σηκώσει κεφάλι άμεσα και να ξεκινήσει ένα νικηφόρο σερί, τότε τα πράγματα θα γίνουν εξαιρετικά δύσκολα. Το παιχνίδι με την Ανόρθωση είναι εξαιρετικής σημασίας και το αντιλαμβάνεται ο κάθε φίλαθλος.
Γιώργος Νικολάου
