Η ορθότητα της απόφασης για την κάθοδο ξένων διαιτητών στο πρώτο ντέρμπι της χρονιάς, επιβεβαιώθηκε μετά το τέλος του Ομόνοια-ΑΠΟΕΛ και αποτελεί τον οδηγό για τη συνέχεια της αγωνιστικής περιόδου. Η ΚΟΠ και η Επιτροπή Διαιτησίας πρέπει να κλείσουν τα αυτιά τους και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παρασυρθούν από τις φωνές και την επιλεκτική κριτική από κάποιους που ως δια μαγείας βρήκαν τη μιλιά τους και προσπαθούν μάταια να συγκρίνουν ανόμοια πράγματα.
Αν έκανε μερικά λάθη ο Ιταλός Aureliano Gianluca, προφανώς και έκανε. Ένθεν και ένθεν. Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για μεροληπτικές αποφάσεις, ουδείς μπορεί να του χρεώσει ότι ευνόησε ή αδίκησε τη μία ή την άλλη ομάδα. Με απλά λόγια έκοψε το καρπούζι στη μέση.
Εννοείται ότι αυτό και μόνο δεν αρκεί, όμως, υπάρχουν πολλά άλλα που πρέπει να μπουν στη ζυγαριά για να αξιολογηθεί δίκαια η διαιτησία του 43χρονου ρεφ. Ο βαθμός δυσκολίας, οι ιδιαιτεροτητες του αγώνα και η σημασία του. Η πίεση των δύο προπονητών ήταν τόσο έντονη που εκφράστηκε και από τους ποδοσφαιριστές μέσα στο γήπεδο. Ο Ιταλός προσπάθησε να το ελέγξει, αν το έκανε και σε ποιο βαθμό είναι το θέμα και όχι σε πόσους και σε ποιους άρεσε. Είναι ωραίο να εντοπίζεις ένα -υποκειμενικό- πρόβλημα, όμως, θα πρέπει να δίνεις και τη λύση για να θεωρείσαι αξιόπιστος.
Κατά την άποψή μου Gianluca ήταν αρκετά καλός, λαμβάνοντας όλα τα δεδομένα του ντέρμπι. Επιπρόσθετα, έβγαλε ένα τόσο δύσκολο παιχνίδι χωρίς την παρέμβαση/διόρθωση του VAR! Σ’ αυτό έκλεισαν τα μάτια οι επικριτές του Ιταλού, αντί να το κάνουν σημαία και να το παρουσιάσουν ως δωρεάν μάθημα στους Κύπριους διαιτητές.
Όλοι αυτοί γιατί δεν μπήκαν στον κόπο να διερωτηθούν, ποια θα ήταν η διαχείριση του Ομόνοια-ΑΠΟΕΛ από τους γηγενείς διαιτητές. Υπάρχει έστω και ένας που πιστεύει ότι ο οποιοσδήποτε Κύπριος θα ήταν καλύτερος του Ιταλού; Ρητορική ερώτηση βέβαια. Το έργο θα ήταν το εξής: Θα παρακολουθούσαμε ένα εντελώς άναρχο παιχνίδι, με πάρα πολλά λάθη και σίγουρα η χαμένη ομάδα θα ήταν στα… κάγκελα. Σήμερα θα μιλούσαμε για την ανοχή στο σκληρό παιχνίδι και τις καρτες που δεν έδωσε. Το αντίθετο του σημερινού δηλαδή, παρά το γεγονός ότι σχεδόν ΟΛΕΣ ήταν σωστές. Επίσης, πολύ αμφιβάλω σε σημείο που το θεωρώ σίγουρο πως θα έπρατταν σε μια κομβική φάση, η οποία άλλαξε τις αριθμητικές ισορροπίες και θα μπορούσε ολόκληρο το παιχνίδι. Τη φάση με την κόκκινη στον Μπασιρού. Την αναφέρω για να αναδείξω το εξής: Οι άβουλοι Κύπριοι διαιτητές θα έπαιζαν εκ του ασφαλούς. Θα έδιναν την κίτρινη σε μια ξεκάθαρη κόκκινη κάρτα και θα περίμεναν την απόφαση του VAR. Θα το έπαιζαν ότι είδαν την παράβαση, αλλά δεν διέκριναν την επικινδυνότητα της. Θα έριχναν την μπάλα στο VAR και αν τους καλούσαν για επαναξιολόγηση, τότε θα άλλαζαν το χρώμα της κάρτας και όλα καλά.
Η μοναδική κάρτα που έπρεπε να δώσει ο Ιταλός και δεν το έκανε ήταν στην πτώση-θέατρο του Μαρκίνιος προς το τέλος του αγώνα. Αυτή του ξέφυγε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επηρέασε την εξέλιξη και την κατάληξη του ντέρμπι.
Η καλύτερη επιβράβευση του Ιταλού προήλθε από τις αντιδράσεις του κόσμου. Σχολίασαν μεν τη διαιτησία, όμως, είδαν τη μεγάλη εικόνα του αγώνα. Που ήταν ένα μέτριο ποιοτικά παιχνίδι, με δυο προβληματικές ομάδες που χρειάζονται ενίσχυση για να ανταπεξέλθουν στις υψηλές προσδοκίες τους και στις απαιτήσεις του πρωταθλήματος. Άσκησαν κριτική στις ομάδες τους δηλαδή, παρά στη διαιτησία.
Επομένως, οι ξένοι διαιτητές πρέπει να συνεχίσουν να έρχονται, με τα καλά και τα κακά τους, μέχρι οι Κύπριοι να κατανοήσουν τους βασικούς κανόνες του επαγγέλματος τους, να αποκτήσουν σοβαρή αντίληψη και να έχουν ισχυρή προσωπικότητα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Τη δεδομένη στιγμή κανένας δεν συνοδεύεται από αυτά τα στοιχεία και ως εκ τούτου δεν μπορούν να οριστούν σε παιχνίδι με υψηλό βαθμό δυσκολίας.
Όποιος διαφωνεί ας απαντήσει με επιχειρήματα και να αναλάβει την ευθύνη της άποψης του.
Κώστας Αθανασίου
