Δευτέρα 8 Μαϊου 2023 βράδυ, o Παναθηναϊκός χάνει στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» από τον Ολυμπιακό και μαζί χάνει και το πρωτάθλημα, μετά από μια συγκλονιστική χρονιά.
Με τον στρατηγό Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο, οι πράσινοι έκαναν μεγάλη υπέρβαση για να είναι στη μάχη του τίτλου μέχρι τέλους και η δεύτερη θέση αποτελεί άθλο, έστω και αν πονάει η απώλεια του τίτλου, έστω και αν ο ίδιος δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τίποτα άλλο πέραν από την κορυφή.
Το φινάλε που άξιζε στην όλη προσπάθεια ήταν η κατάκτηση του τίτλου, μιας και ήταν η ομάδα που στο μεγαλύτερο διάστημα ήταν στην κορυφή, μπήκε στη δεύτερη φάση σε θέση οδηγού και στο τέλος της ημέρας δεν δόθηκε η ευκαιρία στην ομάδα του να παίξει με όλα της τα όπλα στο ματς τίτλου.
Για όσους είχαμε την ευλογία να γνωρίσουμε αυτό τον άνθρωπο, το τι ακολούθησε της ήττας από τον «αιώνιο» αντίπαλο, δεν ήταν καθόλου έκπληξη. Θα ήταν έκπληξη αν δεν έκανε ο Ιβάν αυτό που έκανε, δηλαδή να τους την πει και να σταθεί σαν πραγματικός υπέρμαχος της προσπάθειας των παικτών του.
Ο δικός μας Ιβάν αυτός είναι, μια ισχυρότατη προσωπικότητα που πολλές φορές επισκιάζει ακόμα και ολόκληρο το ποδοσφαιρικό σύστημα, όπως έκανε και στην προκειμένη περίπτωση.
Τα λόγια που είπε, ήταν συγκλονιστικά, ο τρόπος που εκφράστηκε απίστευτα ανθρώπινος και έδειξε γιατί οι αξίες είναι πέραν από ένα πρωτάθλημα, μια επιτυχία και άλλα ποδοσφαιρικά επιτεύγματα. Άγγιξε όπως περιμέναμε όχι μόνο κάθε Παναθηναϊκό, αλλά είμαι σίγουρος κάθε φίλαθλο πέραν από αυτούς της ΑΕΚ που χάρηκαν και πανηγυρίζουν για την επιτυχία της δικής τους ομάδας.
Για να πω την αλήθεια δεν ήταν η πρώτη φορά που είδα και άκουσα τον Ιβάν να συγκλονίζει, με τα λόγια και την αυθεντικότητα του. Τον θυμάμαι άλλες δύο φορές να επισκιάζει κάθε τι που είναι γύρω από το ποδόσφαιρο και να υπερισχύει η δική του προσωπικότητα.
Η πρώτη ήταν το καλοκαίρι του 2012 όταν το ΑΠΟΕΛ αποκλείστηκε μέσα στο ΓΣΠ από τη Νέφτσι Μπακού και ταρακούνησε όλους τους ΑΠΟΕΛίστες θέτοντας την παραίτηση του ενώπιον της διοίκησης Φοίβου Ερωτοκρίτου και η δεύτερη φορά ήταν το αντίο του στους γαλαζοκίτρινους, στις 9 Μαϊου 2013 σε συνέντευξη Τύπου στον Αρχάγγελο, όπου σε πολύ φορτισμένο για όλους μας κλίμα, αποχαιρέτησε την ομάδα που την οδήγησε σε ένδοξες μέρες.
Η ποδοσφαιρική του διαδρομή στην προπονητική θα μπορούσε να ήταν και καλύτερη, αλλά δεν συμβιβάζεται ποτέ για να κερδίσει κάτι, αλλά ότι θέλει να πετύχει, θέλει να είναι με την αξία του, όπως και έκανε μέχρι τώρα.
Ναι ο φετινός Παναθηναϊκός δεν ήταν η καλύτερη ομάδα, ναι η ΑΕΚ έχει πολύ πιο ποιοτικό ρόστερ, μπορεί και άλλες ομάδες σε ρόστερ να είναι σε καλύτερη μοίρα, αλλά τέτοιο προπονητή καμία άλλη δεν είχε, ούτε μπορούσε να έχει.
Ο Ιβάν είναι αυτός και δεν συγκρίνεται, όχι μόνο για τις σπουδαίες προπονητικές του ικανότητες, αλλά και για το σπουδαίο του χαρακτήρα, την προσωπικότητα του, την εμβληματική του φυσιογνωμία.
Πραγματικός στρατηγός, αδιαμφισβήτητος άρχοντας και ηγέτης σε κάθε ομάδα που επιλέγει να είναι στην άκρη του πάγκου της. Ο Παναθηναϊκός και το ελληνικό ποδόσφαιρο μεγάλωσαν με τον Ιβάν, μπήκαν σε άλλη διάσταση, έστω και αν στο τέλος της ημέρας με την περιπέτεια που βίωσε η ομάδα του, δεν μπόρεσε να χτυπήσει ρέστα για τον τίτλο, για κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο και όμως θα μπορούσε να γίνει κατορθωτό αν ήταν φυσιολογικέ οι συνθήκες.
Αυτός είναι ο δικός μας Ιβάν, καθώς με τόσα χρόνια παρουσίας στο ποδόσφαιρο μας και γνωρίζοντας τον, τον νιώθουμε σαν δικό μας άνθρωπο. Ο τρόπος που εκφράστηκε αυτή τη μεγάλη προσωπικότητα, δείχνει γιατί παραμένει αυθεντικός, ανεπηρέαστος από το πέρασμα του χρόνου, πραγματικός άνθρωπος πάνω απ’ όλα και ένα κόσμημα για το χώρο του ταλαιπωρημένου για πολλά και διάφορα ελληνικού ποδοσφαίρου.
Τα λόγια του, ο τρόπος που εκφράστηκε, η αυθεντικότητα που έβγαλε μέσα από την καρδία του, είναι πράγματα που πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση, γιατί δυστυχώς ο Ιβάν είναι μόνο ένας και μακάρι να είχαμε πολλούς τέτοιους ανθρώπους στο ποδόσφαιρο.
Κώστας Παναγιώτου
