Οι ήττες στα τελευταία ντέρμπι με ΑΠΟΕΛ και Απόλλων, εξανέμησαν και την τελευταία ελπίδα της ΑΕΛ για είσοδο στην εξάδα. Η ομάδα της Λεμεσού θα πρέπει να συμβιβαστεί με τη σκηρή πραγματικότητα, να κάνει αυστηρή αυτοκριτική και να κοιτάξει την επόμενη ημέρα.
Στα προαναφερθέντα ντέρμπι η ΑΕΛ άξιζε περισσότερα από το μηδέν. Δυο ανατροπές σε παιχνίδια «ζωής ή θανάτου» και μάλιστα με καλή απόδοση είναι πικρές. Οι κίτρινοι κοίταξαν στα μάτια τόσο την ομάδα με το μεγαλύτερο αήττητο σερί του πρωταθλήματος, όσο και την πρωτοπόρο και φαβορί για τον τίτλο.
Ωστόσο όταν γράφεται ο επίλογος μιας αποτυχίας και στην προκειμένη περίπτωση στο πρωτάθλημα, οφείλεις να αντικρίσεις με ρεαλισμό τη μεγάλη εικόνα και όχι να… απομονώνεις στιγμές.
Η ΑΕΛ δεν άξιζε να βρίσκεται στο α’ γκρουπ. Κυνικό μεν, αληθινό δε. Και τούτο αποδυκνύεται μέσα από τα αποτελέσματα της ομάδας στα ντέρμπι. Δηλαδή με τους αντιπάλους που ξεκίνησε από την ίδια αφετηρία για τη διεκδίκηση των στόχων τους.
Οι κίτρινοι σε εννέα παιχνίδια με τις μεγάλες ομάδες (εκκρεμεί το τελευταίο με την ΑΕΚ) κέρδισαν μόνο ένα! Την Ανόρθωση στο Τσίρειο με 2-1. Στα υπόλοιπα οκτώ ηττήθηκαν και τα εφτά εξ αυτών είναι σερί.
Η ΑΕΛ διεκδίκησε 27 βαθμούς και πήρε μόλις τρεις. Πέτυχε έξι γκολ, δέχθηκε 18. Σκόραρε σε τέσσερα παιχνίδια, στα δυο με την Ανόρθωση (2-1, 1-2), με ΑΠΟΕΛ (2-3) και Απόλλων (1-2).
Δεν ήταν σύμπτωση ότι στα τελευταία τρια ντέρμπι, με τις προαναφερθείσες ομάδες, η ΑΕΛ σκόραρε και διεκδίκησε στα ίσα τη νίκη. Ήταν η αλλαγή της εικόνας που προσπάθησε και εν μέρει έβγαλε, αλλά δεν αρκούσε ώστε να αντιστρέψει την κατάσταση και να αποτρέψει το μοιραίο.
Η ομάδα της Λεμεσού προδόθηκε ξεκάθαρα από τα σοβαρά λάθη του καλοκαιριού και τιμωρήθηκε.
Πλέον με καθαρό μυαλό οι αρμόδιοι θα έχουν μπόλικο χρόνο να κάνουν… ταμείο, να διορθώσουν λάθη ή και παραλείψεις με απώτερο στόχο να επαναφέρουν την ΑΕΛ εκεί που το απαιτεί η ιστορία της.
Κώστας Αθανασίου
